Dogoterapia

Dogoterapia - Dogoterapia, jako jedna z alternatywnych metod wsparcia terapeutycznego, zyskuje coraz większe uznanie w pracy z dziećmi ze spektrum autyzmu, zwłaszcza w środowisku przedszkolnym. Wykorzystanie psów w terapii przynosi szereg korzyści, wpływając na rozwój emocjonalny, społeczny i komunikacyjny dzieci. Integracja dogoterapii z codziennymi aktywnościami przedszkolnymi może być kluczem do otwierania nowych drzwi percepcji dla dzieci, dla których świat często jest miejscem pełnym niezrozumiałych sygnałów i przeszkód. Dzięki niej mamy możliwość możemy skupić się na wielu aspektach:

1. Komunikacja niewerbalna - Dla wielu dzieci ze spektrum autyzmu wyrażanie siebie i interpretowanie intencji innych przez komunikację werbalną może być wyzwaniem. W tym kontekście, pies, jako towarzysz sesji terapeutycznych, staje się nie tylko przyjacielem, ale i narzędziem ułatwiającym naukę komunikacji niewerbalnej. Przez obserwację zachowań psa, dziecko uczy się rozumieć i interpretować mowę ciała, gesty i wyraz twarzy, co jest fundamentalnym krokiem w nauce empatii i interakcji społecznych.

2. Redukcja lęku - Obecność psa w przedszkolu może działać uspokajająco na dzieci ze spektrum autyzmu, które często doświadczają wysokiego poziomu stresu i lęku w codziennym życiu. Stała, bezwarunkowa obecność psa, możliwość dotyku i bliskości zwierzęcia mogą znacząco zmniejszyć napięcie i uczucie niepokoju. 

3.  Rozwój społeczny - ogoterapia sprzyja także rozwojowi umiejętności społecznych. Dzieci uczą się dzielić uwagę i czas z psem, co jest podstawą do nauki dzielenia się z innymi dziećmi, czekania na swoją kolej i pracy zespołowej. Wspólne zadania z psem, jak na przykład karmienie czy pielęgnacja, mogą stać się doskonałą okazją do budowania więzi między dziećmi, promując przy tym współpracę i empatię.

4. Stymulacja sensoryczna - Interakcje z psem mogą również pełnić funkcję ważnego narzędzia stymulacji sensorycznej. Dla dzieci, które doświadczają nadwrażliwości lub niedostatecznej reakcji na bodźce sensoryczne, dotyk, węch i nawet dźwięki wydawane przez psa mogą pomóc w regulacji doznań sensorycznych.

5. Rutyna i prewizybilność - Regularnie organizowane sesje dogoterapii wprowadzają element rutyny i prewizybilności do życia dziecka ze spektrum autyzmu. Dzieci cenią sobie powtarzalność, która daje im poczucie bezpieczeństwa i kontroli nad otoczeniem. Stałe spotkania z tym samym psem mogą sprzyjać budowaniu zaufania i poczucia przewidywalności, co jest niezwykle ważne w terapii autyzmu.

Dogoterapia w naszym przedszkolu to więcej niż tylko terapia; to sposób na budowanie mostu między dzieckiem a otaczającym je światem. Poprzez komunikację niewerbalną, redukcję lęku, rozwój społeczny, stymulację sensoryczną oraz wprowadzenie elementów rutyny, dogoterapia oferuje kompleksowe wsparcie w rozwoju dzieci. Kluczowe jest jednak, aby każda sesja była dostosowana do indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka, co pozwoli na maksymalne wykorzystanie potencjału tej metody.